Kamardikan
Men spreekt over een keris Kamardikan, wanneer de keris in de periode van Indonesische vrijheid; na 1945 geproduceerd.
De huidig gesmede krissen worden meestal niet meer, of maar gedeeltelijk volgens traditionele wijze gesmeed. Vaak wordt de traditionele kennis gecombineerd met huidige moderne technieken; bijv. slijptol, kant en klare pamorblokken etc.
Men spreekt dan ook niet van een Empu, maar van een Pande: ijzerbewerker.
Er wordt nog onderscheid bij een keris Kamardikan gemaakt of het om zgn. keris Putran (putri=kind); duplicaten van krissen volgens de pakem (voorschriften) van de kraton is gesmeed, of geheel los daarvan vrije creaties gaat.
Soms worden krissen kunstmatig verouderd door zuren of begraven in de grond met bananenblad. Soms wordt een natuurlijke veroudering gedaan door zgn. kamal proces om de keris een harmonieus uiterlijk te geven. Op Madura bevind zich een dorpje; desa Aeng Tong-Tong. waar momenteel veel krissen worden geproduceerd.
De meeste fervente keris liefhebbers prefereren vaak een ouder exemplaar, Toch zijn er een aantal empu's die op estetisch gebied top krissen smeden.
neem eens een kijkje op de site van Alain Debuisy : http://frenchkeriss.blogspot.nl/
Hieronder enkele stukken uit eigen collectie.
Boven + onder:
Keris Djogykarta Kamardikan luk 5
Dapur: Pendawa
Pamur: Untuk Banyu.
Boven + onder:
Keris Kamardikan Madura luk 13
