De Kris Pusaka

Kris Pusaka.

Zo'n 20 jaar geleden, begin jaren 90 op de pasar malam in den Haag, kwam ik voor het eerst in aanraking met een keris. Ik had weleens gehoord van dit wapen en de oude kinderserie "De Kris Pusaka" gezien, maar verder kende ik het fijne er niet van. Destijds waren een aantal kraampjes die “oude” krissen te koop aanboden. Maar ook Museum Nusantara, had een stand, waarbij krissen werden gepresenteerd. Door het bijzondere smeedwerk en de nostalgie werd mijn aandacht getrokken.

"De kris Pusaka"deel I van de spannende kinderserie uit 1977 .

In vergelijking met de militaria, die ik weleens kocht en soms ook weer snel van de hand deed, vond ik de prijzen van de krissen die mij het meest aanspraken vrij hoog. Hier moest ik maar niet aan beginnen, en bovendien had ik er ook te weinig verstand van. Wel kocht ik een boekje: Keris beschouwingen en verhalen over de krissen van Indonesie, geschreven (en later gesigneerd) door Ruud Greve.

Eenmaal thuisgekomen had ik het boekje in één ruk uitgelezen, nu was één ding zeker: Ik wilde ook een kris !. “Goede” raad van een Indische kennis die ik er vol enthousiasme over sprak, waarschuwde: “Het kopen van een keris kan ongeluk brengen.........” legde ik toen, en nu als Christen zijnde terzijde.De volgende dag ging ik opnieuw naar de pasar malam.

'Gewapend' met de kennis van het boekje, mijn eigen intuitie, en de informatie die de verkoper mij gaf, ging mijn interesse uit naar een Dyogjakarta keris met 5 bochten , compleet met passende schede, maar helaas zonder greep. Van de verkoper mocht ik een greep uitzoeken, waarbij mijn voorkeur uitging naar een Madurese greep. Wist ik veel. Op goed advies van de verkoper, kreeg ik een passende maar eenvoudige Djogya greep, welke ik later heb gewisseld voor een beter exemplaar. Bij de keris, waarvoor ik destijds fl 275,- (Omgerekend € 125,-) heb betaald, kreeg ik een flesje Sandana /sandalwood krissenolie voor de 'verzorging'. Opgetogen ging ik naar huis met mijn eigen "kris Pusaka" ! Niet wetende dat deze aanschaf de aanzet zou zijn tot een krissen collectie van zo'n 30 stuks, en tot op de dag van vandaag nog net zo gefascineerd ben als toen. Nog elk jaar ga in minstens één keer naar de pasar malam (nu Tong Tong festival) in den Haag. Helaas heb ik daar tot nog toe geen keris meer kunnen vinden, die ik aan mijn collectie zou willen toevoegen.